Kationenuitwisselingsharsen worden gebruikt om hyperkaliëmie te behandelen door het kaliumverlies via de darmen te versnellen, vooral in de context van een slechte urineproductie of vóór dialyse (de meest effectieve manier om hyperkaliëmie te behandelen). De harsen bestaan uit aggregaties van grote onoplosbare moleculen met vaste negatieve ladingen, die losjes positief geladen ionen (kationen) binden; deze wisselen gemakkelijk uit met kationen in de vloeibare omgeving in een mate die afhangt van hun affiniteit voor de hars en hun concentratie.
Met natrium of calcium beladen harsen wisselen deze kationen bij voorkeur uit met kaliumkationen in de darm (ongeveer 1 mmol kalium per g hars); de vrijgekomen kationen (calcium of natrium) worden geabsorbeerd en de hars plus gebonden kalium wordt in de feces uitgescheiden. De hars verhindert niet alleen de absorptie van ingenomen kalium, maar neemt ook het kalium op dat normaal in de darm wordt uitgescheiden en gewoonlijk opnieuw wordt geabsorbeerd.
Bij hyperkaliëmie kunnen orale toediening of retentieklysma's van een polystyreensulfonaathars worden gebruikt. Een hars in de natriumfase (Resonium A) mag uiteraard niet worden gebruikt bij patiënten met nier- of hartfalen, aangezien dit kan leiden tot overbelasting van natrium. Een hars in de calciumfase (calciumresonium) kan hypercalciëmie veroorzaken en moet worden vermeden bij gepredisponeerde patiënten, bijv. patiënten met multipel myeloom, gemetastaseerd carcinoom, hyperparathyreoïdie en sarcoïdose. Oraal zijn ze zeer onsmakelijk, en als klysmapatiënten slagen ze er zelden in om ze zo lang vast te houden als nodig is (minstens 9 uur) om kalium uit te wisselen op alle beschikbare plaatsen op de hars.
Posttijd: 24 juni-2021